Έκλειψη Σελήνης

Στις 16 Αυγούστου μέσα στον αστερόφωτο ουρανό είδα κι αυτό που ποτέ άλλοτε δεν πρόσεξα: μια έκλειψη με χρώματα ωραία. Δεν ξέρω τι δεισιδαιμονίες έχουν στο μυαλό τους κάποιοι άνθρωποι, πάντως είναι ωραίο να θαυμάζεις την Πανσέληνο και να βλέπεις ξαφνικά να γίνεται μια έκλειψη σελήνης. Άλλοι που βρέθηκαν σε μια ταβέρνα και γύρισαν το βλέμμα τους στον Ουρανό, άλλοι που κάθονταν στην αυλή τους και φυσικά πολλοί που κολυμπούσαν στην ροή των κυμάτων τους... Τώρα αν γίνονται ρεκόρ στην Ολυμπιάδα, αν υπάρχουν γεγονότα και πράγματα που προβάλλονται από την τηλεόραση, καλά όλα, αλλά χρειάζεται να ξεφύγουμε και λίγο από όλα αυτά σαν διαδικασία αποτοξίνοσης. Πρέπει να καταλάβουμε ότι εκτός από την πόλη υπάρχει και το χωριό, ότι εκτός από την τηλεόραση υπάρχει και ο έναστρος ουρανός, το βουνό, η θάλασσα, η ωραία φύση. Προς το παρόν αντλώ έμπνευση από τα απρόσμενα του ουρανού: