Δε φτάνουν ούτε τρεις πλανήτες για τις ανάγκες των Ελλήνων!

Για μια ακόμη φορά αποκτούμε αρνητικές θέσεις σε κρίσιμα διεθνή ζητήματα όπως οι επιπτώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής στα οικοσυστήματα και τους φυσικούς πόρους. Σχεδόν τρεις πλανήτες θα χρειαζόταν η ανθρωπότητα αν ακολουθούσε τον σημερινό τρόπο ζωής των Ελλήνων. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει, μεταξύ άλλων, η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2008» της WWF.

Σύμφωνα με την έκθεση ο μέσος Έλληνας πολίτης χρειάζεται 59 στρέμματα βιολογικά παραγωγικής έκτασης (γη και νερό για να καλύψει τις ανάγκες του. Ταυτόχρονα, το εθνικό μας οικολογικό αποτύπωμα είναι υπερδιπλάσιο από τον ήδη ανησυχητικό παγκόσμιο μέσο όρο (27 στρέμματα ανά κάτοικο) και σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από τις δυνατότητες του πλανήτη (21 στρέμματα ανά κάτοικο). Το γεγονός αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στο μεγάλο «ενεργειακό μας αποτύπωμα», δηλαδή στις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες μας σε ενέργεια (ετήσια αύξηση 2,4% (1990-2004) – πολύ υψηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο).

Αναλυτικές πληροφορίες για την έκθεση και τα πορίσματά της μπορείτε να βρείτε σε σχετικό άρθρο της WWF.

Αναμφισβήτητα καταναλώνουμε αλόγιστα τους φυσικούς πόρους, μολύνουμε το περιβάλλον, καταστρέφουμε την πανίδα και χλωρίδα, αδιαφορούμε για θέματα ανακύκλωσης, παράγουμε σκουπίδια και δε φροντίζουμε την καθαριότητα. Οι αιτίες πολλές: η έντονη αστικοποίηση και το κυνήγι της εργασίας στα αστικά κέντρα επέφεραν αλλαγή στην νοοτροπία σεβασμού του περιβάλλοντος και αδιαφορία για το τι συμβαίνει πέρα από τα αστικά κέντρα. Επιπλέον οι απαιτήσεις ενέργειας αυξήθηκαν (κλιματιστικά, κ.λ.π.) ως συνέπεια της ζωής σε τσιμεντουπόλεις χωρίς καμία πρόνοια για χρήση ήπιων μορφών ενέργειας. Για παράδειγμα δεν υπάρχει θετικό πλαίσιο για χρήση φωτοβολταϊκών από τις κατοικίες, όταν αυτά στοιχίζουν πολύ και άρα αποτρέπεται κάποιος να τα χρησιμοποιήσει. Στα δίκτυα διανομής νερού υπάρχουν ακόμη αμυαντοσωλήνες και σπασμένοι σωλήνες με αποτέλεσμα μεγάλες διαρροές και μόλυνση. Στα προβλήματα διαχείρισης και προστασίας του περιβάλλοντος θα μπορούσε να αναφέρει κανείς πάρα πολλά. Έχουμε μια ευλογημένη χώρα που μπορεί να μας θρέψει και να μην πεινάσουμε στους δύσκολους καιρούς που έρχονται. Αν αποταμιεύσουμε τον περίσιο πλούτο που μας δίνει η φύση και λειτουργήσουμε με πνεύμα εξοικονόμησης πόρων, τότε θα είμαστε σε έναν σωστότερο δρόμο αντιμετώπισης της ερημοποίησης, των κλιματικών αλλαγών και των αυριανών αναγκών μας.

Από την έκθεση που αποτέλεσε και την αιτία συγγραφής αυτών των απόψεων μας προκύπτει ότι χρειαζόμαστε 3 πλανήτες για τις ανάγκες μας! Επομένως χρειαζόμαστε επανεκπαίδευση, καλύτερη προσαρμογή και να ευαισθητοποιηθούμε πιο πολύ σε θέματα κατανάλωσης των φυσικών πόρων. Στο χωριό μου, κατασκευάστηκε μια μεγάλη δεξαμενή πάνω σε ένα βουναλάκι στην οποία αποθηκεύεται το περίσιο νερό μιας μικρής λίμνης που έχει σχηματιστεί από φυσικές πήγες. Το αποτέλεσμα; Αρδεύεται ένα μεγάλο μέρος του κάμπου, χωρίς γεωτρήσεις, χωρίς καμία επιβάρυνση του περιβάλλοντος και χωρίς κανένα κόστος. Τέτοιες λύσεις θέλουμε. Όχι άλλο κάρβουνο και εργοστάσια με κάρβουνο. Όχι μαύρο περιβάλλον. Θέλουμε καθαρό περιβάλλον με έξυπνες λύσεις. Και φυσικά οφείλουμε να αλλάξουμε όλοι προς το καλύτερο.

Η φτώχεια το νέο παγκόσμιο πρόβλημα

Σήμερα και μετά από χιλιάδες δημοσιεύσεις αφιερώματα στην φτώχεια από πολλά ιστολόγια, αποφάσισα κι εγώ να αναφερθώ σ' αυτό το πρόβλημα. Δεν είναι μόνο τα εκατομμύρια των ανθρώπων που πεθαίνουν πριν γίνουν καν 5 ετών, δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που πεθαίνουν από την πείνα, δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που επιβιώνουν χάρη στις ελεημοσύνες, δεν είναι μόνο οι άνεργοι που δε βρίσκουν δουλειά, κ.λ.π.

Είναι και οι θεωρητικά εύποροι πολίτες του δυτικού κόσμου που πνιγμένοι στα δάνεια, τους λογαριασμούς, τους φόρους, τις απαιτήσεις από τις κάρτες και το ακριβό πετρέλαιο και βενζίνη δεν μπορούν να τα βγάλουν εύκολα πέρα. Θεωρητικά 2 άνθρωποι που έχουν οικογένεια, εργάζονται και οι δυο θα έπρεπε με σχετική ευκολία να μπορούν να αποκτήσουν σπίτι, αυτοκίνητο και να ζουν άνετα. Όμως οι σύχρονες συνθήκες υποθήκευσης αυτής της όποιας περιουσίας στις τράπεζες μέσω των δανείων, η ασφυκτική πίεση των καθημερινών ρυθμών και του τρόπου ζωής, κ.λ.π. κάνουν ολοένα και περισσότερους άνθρωπους να νοιώθουν και να είναι φτωχοί. Το στρες και το άγχος της καθημερινότητας δεν αφήνει περιθώρια για πνευματική ανάπτυξη, για κοινωνική ζωή και για άλλες προσωπικές δραστηριότητες. Οι πλούσιοι γίνονται συνεχώς πλουσιότεροι χωρίς παράλληλα να γίνονται καλύτεροι και σαν άνθρωποι, αφού η μεγαλύτερη καταπίεση των εργαζομένων τους, τους αποφέρει πιο μεγάλα κέρδη. Και τα χρηματιστήρια διακινούν χρήμα για ανύπαρκτη αντίστοιχη περιουσία που υποτίθεται αντιστοιχεί στις μετοχές. Και όταν καταρέουν τα εικονικά χαρτιά, αντί να προστατεύονται οι πολίτες που επένδυσαν τα όνειρά τους σε στεγαστικά δάνεια, ενισχύονται οι τράπεζες που και το ρευστό παίρνουν και τα σπίτια τους μένουν για να τα πουλήσουν αργότερα και να αποκτήσουν περισσότερα. Μοιάζει με αστείο μα δεν είναι. Σε λίγο οι τράπεζες θα κυβερνούν τους πάντες σε ένα σύστημα παγκόσμιας ολιχαρχίας και κυριαρχίας. Πρέπει να ξανασκεφτούμε τις αδιέξοδες καταστάσεις φτώχειας και να επανατοποθετηθούμε απέναντι στη ζωή. Πρέπει να εκπαιδευτούμε για να επιβιώσουμε στη ζούγκλα της σύγχρονης ζωής. Άλλωστε όπως λέει και η πάνσοφη Κινεζική παροιμία: «Εάν μου δώσεις ένα ψάρι θα φάω ένα γεύμα. Εάν με μάθεις να ψαρεύω θα τρώω μια ζωή». Η απάντηση λοιπόν βρίσκεται στην παραχώρηση τεχνογνωσίας και την εντατική εκπαίδευση στις χώρες που έχουν οικονομικά προβλήματα. Στόχος δεν είναι να επιβιώνουν σαν ζητιάνοι και να δίνουν τις πρώτες ύλες τους στον πρώτο κόσμο για ένα κομμάτι ψωμί. Στόχος είναι να μπορούν από μόνες τους να θρέφουν τον πληθυσμό τους και να του δίνουν ένα αξιόλογο επίπεδο ζωής.

Κάθε λαός, κάθε χώρα έχει να προσφέρει και να δώσει πολλά στην παγκόσμια σύγχρονη πραγματικότητα. Η Ελλάδα από παραγωγική χώρα κατάντησε φτωχή χώρα που δεν παράγει πλέον όσα της χρειάζονται και δεν μπορεί να εξάγει περισσότερα από όσα εισάγει. Μερικά στοιχεία για την φτώχεια στην Ελλάδα μπορεί να βρει κανείς εδώ. Καταστρέψαμε πολλές παραγωγικές δυνάμεις μας: Μικρομεσαίες, Γεωργία, Κατασκευές, κ.λ.π. Εισαγάγαμε πάρα πολλούς οικονομικούς μετανάστες, συντηρούμε τους ανέργους με επιδοτούμενα προγράμματα, γίναμε από τις ακριβότερες χώρες στον κόσμο για να γίνουν ακόμη πιο πλούσιοι μερικοί έξυπνοι ολιγοπώλες που αγόρασαν και όποια κρατική κερδοφόρα επιχείρηση υπήρχε. Γι αυτό απαιτείται εκπαίδευση, να μάθουμε να παράγουμε, να μάθουμε να εργαζόμαστε παραγωγικά, να μάθουμε να αντιδρούμε ως καταναλωτικό κίνημα στις κερδοσκοπικές ορέξεις μερικών, να μάθουμε να ζούμε χωρίς άγχος, να μάθουμε να ζούμε ανθρώπινα, κ.λ.π.

Συμβολή του Διαδικτύου στη Σωτηρία της Γης (Περιβάλλον)

Image by 1D110 via FlickrΗ συμβολή του διαδικτύου στην προστασία του περιβάλλοντος εδώ και αρκετό καιρό μπορεί να καταστεί παράγοντας εξεύρεσης λύσεων στο μεγάλο πρόβλημα της γης που είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη, δηλ. το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Νωρίτερα διάφοροι bloggers, διάφορες οργανώσεις μέσω του διαδικτύου προσπαθούσαν να αναπτύξουν δράσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Τώρα ο βρετανικός ιστότοπος http://www.onehundredmonths.org/ (με 135.000 χρήστες από όλο τον κόσμο) φιλοδοξεί μέσα σε 100 μήνες (που είναι το όριο που έχουν δώσει οι επιστήμονες για τη σωτηρία του πλανήτη) να συλλέξει ιδέες που μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία του πλανήτη και στην μείωση των εκπομπών βλαβερών αερίων στην ατμόσφαιρα. Προτάσεις μπορούν να γίνουν από όλους μας χωρίς απαραίτητα να είμαστε ειδικοί. Έως τώρα έχουν διατυπωθεί αρκετά αξιόλογες προτάσεις που χρήζουν διερεύνησης. Η Ελλάδα δυστυχώς έχει προσχωρήσει σε μέτωπο άλλων 5 ευρωπαϊκών χωρών με την ελπίδα ότι θα καθυστερήσει την εφαρμογή του ευρωπαϊκού πακέτου μέτρων για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος που στόχος τους είναι να περικόψει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά το ένα πέμπτο έως το 2020 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.