Αορατότητα στο Φυσικό Περιβάλλον - Είναι Εφικτή;

Η αορατότητα είναι ένα ζήτημα που απασχολεί πολλούς και μάλιστα από πολύ παλιά. Έχει αρκετές διαστάσεις τις οποίες πρέπει κανείς να συζητήσει. Περισσότερο γινόταν έως σήμερα κουβέντα για την αορατότητα στο διαδίκτυο, δηλαδή κουβέντα για το πως μπορεί κανείς να παρουσιάζεται με ανώνυμα στοιχεία σε διάφορες διαδικτυακές υπηρεσίες ή και με παραπλανητικά στοιχεία. Η αορατότητα όμως στο φυσικό μας περιβάλλον θα μας έκανε αόρατους από τους άλλους χωρίς να έχει αλλάξει ή μεταλαχθεί η φυσική μας υπόσταση. Έτσι για παράδειγμα έως σήμερα έχουν εξελιχθεί καταπληκτικά οι αόρατες βαφές που χρησιμοποιούνται για την απόκρυψη της παρουσίας στρατιωτικών σκαφών από ραντάρ και άλλες συσκευές ανίχνευσης αντικειμένων.

Τώρα όμως επιστήμονες κατασκεύασαν δύο νέους τύπους υλικών που κάμπτουν το φως προς αντίθετες κατευθύνσεις, πραγματοποιώντας έτσι το πρώτο βήμα για την κατασκευή του αόρατου μανδύα.

Πριν όμως αναφερθούμε στην νέα εξέλιξη της τεχνολογίας να δούμε κάποιες αναφορές της μυθολογίας και του φανταστικού:

• Στην Ελληνική μυθολογία ο Ερμής και η Αθηνά φορούσαν καπέλο που τους έκανε αόρατους.
• Ο Πλάτωνας αναφέρει στην «Πολιτεία» ότι ο Γύγης, βοσκός από τη Λυδία, είχε ένα δαχτυλίδι, που όταν περιέστρεφε την πέτρα του γινόταν αόρατος. Ένα από τα κρίσιμα φιλοσοφικά ερωτήματα που έχει τεθεί από τον Πλάτωνα και εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα επίκαιρο, είναι «πως θα δράσει κάποιος αν μπορεί να γίνεται αόρατος από τους άλλους».
• ΣΤΟΝ «ΑΟΡΑΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟ», νουβέλα του Χέμπερτ Τζορτζ Γουέλς (1897), ένας φοιτητής της Χημείας ανακαλύπτει μυστική φόρμουλα με τραγικά αποτελέσματα.
• ΤΟ 1960, η Μάρβελ Κόμικς δημοσιεύει την πρώτη ιστορία της «Αόρατης Γυναίκας».
  
• ΣΤΟ ΘΡΙΛΕΡ του Πολ Βερχόφεν «Αόρατο άγγιγμα» (2000), ένας επιστήμονας γίνεται αόρατος, αλλά χάνει τα λογικά του από τις παρενέργειες.

Αν γινόταν πραγματικότητα η επίτευξη με τεχνητά μέσα της αορατότητας τι θα γινόταν; Επανέρχεται το βασικό φιλοσοφικό ερώτημα του Πλάτωνα. Καταρχήν θα είχαμε τις εξής εφαρμογές:

• Στους στρατούς: άρματα μάχης, κτίρια, ακόμη και στρατιώτες θα μπορούν να έχουν το τελειότερο καμουφλάζ απέναντι στα εχθρικά πυρά. Εκτός πεδίων των μαχών, το άλλοτε αποκλειστικό προνόμιο των θεών του Ολύμπου και πιο πρόσφατα του Χάρι Πότερ θα αλλάξει πάρα πολύ την καθημερινότητά μας.
• Στη ζωή: Θεωρητικά θα υπήρχαν πάρα πολλές δυνατότητες να εισβάλλουμε αόρατοι σε όλους τους χώρους χωρίς να υφίστανται οι συνήθεις περιορισμοί. Θα μπορούσε για παράδειγμα κανείς να μπαίνει εύκολα σε μαγαζιά με μπράβους στην πόρτα αφού δε θα τον έβλεπαν αυτοί.
  
• ...

Τώρα θα ρωτήσει κανείς: Γιατί συζητιέται το θέμα της αορατότητας; Μα γιατί μια νέα επιστημονική ανακάλυψη ανοίγει δρόμους για την επίτευξη της αορατότητας. Συγκεκριμένα Δύο επιστημονικές ομάδες εργάστηκαν ξεχωριστά, υπό τη διεύθυνση του Κέντρου Επιστήμης της Νανοκλίμακας και Μηχανικής από το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ. Με τα λεγόμενα «μεταϋλικά» που δημιούργησαν μπόρεσαν να εκτρέψουν το φως, εξαφανίζοντας αντικείμενα από το οπτικό πεδίο του ανθρώπου. Στο «μεταϋλικό» της πρώτης ομάδας χρησιμοποιήθηκαν δίχτυα από μεταλλικά ελάσματα για να αντιστραφεί η διεύθυνση του φωτός, ενώ η δεύτερη ομάδα χρησιμοποίησε λεπτό σύρμα από άργυρο. Προς το παρόν, τα υλικά αυτά, που κατασκευάστηκαν σε νανοκλίμακα (τα στοιχεία του δεν ξεπερνούν τα 0,00000066 μέτρα), έχουν τη δυνατότητα να εκτρέψουν το φως σε περιορισμένα μήκη κύματος. Με άλλα λόγια, για την ώρα, δεν μπορεί να κρυφτεί ένα κτίριο από τον δορυφόρο, όπως επισήμανε χαρακτηριστικά η Τζέισον Βαλεντάιν.

Οι άμεσες εφαρμογές της ανακάλυψης θα ήταν η κατασκευή εξελιγμένων οπτικών συσκευών, για παράδειγμα ενός μικροσκοπίου που θα μπορούσε να δει ένα ζωντανό ιό. «Ωστόσο, θα μπορούσαν να υπάρξουν και εφαρμογές μανδύα επικάλυψης, ο οποίος θα έστελνε το φως σε άλλες κατευθύνσεις, κάνοντας το αντικείμενο που καλύπτει πρακτικά αόρατο».

Προς το παρόν η αορατότητα υφίσταται μόνο στην φαντασία των ανθρώπων. Με τη βοήθεια και την εξέλιξη της επιστήμης όμως ποιος ξέρει;