Αυτό το γλυκό φθινόπωρο με τις ωραίες μουσικές του, τα ωραία χρώματά του, μπήκαμε σιγά-σιγά στην καθημερινότητα, κι ας έχουμε πολλούς να αναπαραγάγουν κομματικές κασέτες εν όψει εκλογών και να παράγουν απλώς ρύπανση ιδεών στο μυαλό μας. Σ' αυτή την καθημερινότητα λοιπόν έλαβα ένα e-mail με μια συγκινητική ταινιούλα, που με συντάραξε, που με έκανε να σκεφτώ πόσο απορροφημένοι είμαστε στον εικονικό κόσμο μας, πόσο έξω είμαστε από την πραγματικότητά μας, πόσο μακριά είμαστε από τους δικούς μας ανθρώπους. Η ταινία είναι του Νίκου Πιλάβιου κι αφορά το Αλτσχάιμερ. Απολαύστε την:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου