Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Δε φτάνουν ούτε τρεις πλανήτες για τις ανάγκες των Ελλήνων!

Για μια ακόμη φορά αποκτούμε αρνητικές θέσεις σε κρίσιμα διεθνή ζητήματα όπως οι επιπτώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής στα οικοσυστήματα και τους φυσικούς πόρους. Σχεδόν τρεις πλανήτες θα χρειαζόταν η ανθρωπότητα αν ακολουθούσε τον σημερινό τρόπο ζωής των Ελλήνων. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει, μεταξύ άλλων, η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2008» της WWF.

Σύμφωνα με την έκθεση ο μέσος Έλληνας πολίτης χρειάζεται 59 στρέμματα βιολογικά παραγωγικής έκτασης (γη και νερό για να καλύψει τις ανάγκες του. Ταυτόχρονα, το εθνικό μας οικολογικό αποτύπωμα είναι υπερδιπλάσιο από τον ήδη ανησυχητικό παγκόσμιο μέσο όρο (27 στρέμματα ανά κάτοικο) και σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από τις δυνατότητες του πλανήτη (21 στρέμματα ανά κάτοικο). Το γεγονός αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στο μεγάλο «ενεργειακό μας αποτύπωμα», δηλαδή στις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες μας σε ενέργεια (ετήσια αύξηση 2,4% (1990-2004) – πολύ υψηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο).

Αναλυτικές πληροφορίες για την έκθεση και τα πορίσματά της μπορείτε να βρείτε σε σχετικό άρθρο της WWF.

Αναμφισβήτητα καταναλώνουμε αλόγιστα τους φυσικούς πόρους, μολύνουμε το περιβάλλον, καταστρέφουμε την πανίδα και χλωρίδα, αδιαφορούμε για θέματα ανακύκλωσης, παράγουμε σκουπίδια και δε φροντίζουμε την καθαριότητα. Οι αιτίες πολλές: η έντονη αστικοποίηση και το κυνήγι της εργασίας στα αστικά κέντρα επέφεραν αλλαγή στην νοοτροπία σεβασμού του περιβάλλοντος και αδιαφορία για το τι συμβαίνει πέρα από τα αστικά κέντρα. Επιπλέον οι απαιτήσεις ενέργειας αυξήθηκαν (κλιματιστικά, κ.λ.π.) ως συνέπεια της ζωής σε τσιμεντουπόλεις χωρίς καμία πρόνοια για χρήση ήπιων μορφών ενέργειας. Για παράδειγμα δεν υπάρχει θετικό πλαίσιο για χρήση φωτοβολταϊκών από τις κατοικίες, όταν αυτά στοιχίζουν πολύ και άρα αποτρέπεται κάποιος να τα χρησιμοποιήσει. Στα δίκτυα διανομής νερού υπάρχουν ακόμη αμυαντοσωλήνες και σπασμένοι σωλήνες με αποτέλεσμα μεγάλες διαρροές και μόλυνση. Στα προβλήματα διαχείρισης και προστασίας του περιβάλλοντος θα μπορούσε να αναφέρει κανείς πάρα πολλά. Έχουμε μια ευλογημένη χώρα που μπορεί να μας θρέψει και να μην πεινάσουμε στους δύσκολους καιρούς που έρχονται. Αν αποταμιεύσουμε τον περίσιο πλούτο που μας δίνει η φύση και λειτουργήσουμε με πνεύμα εξοικονόμησης πόρων, τότε θα είμαστε σε έναν σωστότερο δρόμο αντιμετώπισης της ερημοποίησης, των κλιματικών αλλαγών και των αυριανών αναγκών μας.

Από την έκθεση που αποτέλεσε και την αιτία συγγραφής αυτών των απόψεων μας προκύπτει ότι χρειαζόμαστε 3 πλανήτες για τις ανάγκες μας! Επομένως χρειαζόμαστε επανεκπαίδευση, καλύτερη προσαρμογή και να ευαισθητοποιηθούμε πιο πολύ σε θέματα κατανάλωσης των φυσικών πόρων. Στο χωριό μου, κατασκευάστηκε μια μεγάλη δεξαμενή πάνω σε ένα βουναλάκι στην οποία αποθηκεύεται το περίσιο νερό μιας μικρής λίμνης που έχει σχηματιστεί από φυσικές πήγες. Το αποτέλεσμα; Αρδεύεται ένα μεγάλο μέρος του κάμπου, χωρίς γεωτρήσεις, χωρίς καμία επιβάρυνση του περιβάλλοντος και χωρίς κανένα κόστος. Τέτοιες λύσεις θέλουμε. Όχι άλλο κάρβουνο και εργοστάσια με κάρβουνο. Όχι μαύρο περιβάλλον. Θέλουμε καθαρό περιβάλλον με έξυπνες λύσεις. Και φυσικά οφείλουμε να αλλάξουμε όλοι προς το καλύτερο.

2 σχόλια:

fvasileiou είπε...

Εντάξει, οι Έλληνες χρειάζονται τρεις πλανήτες. Οι Αμερικανοί πόσους χρειάζονται; Οι Γερμανοί; Οι Άγγλοι; Οι Ιταλοί; Οι Γάλλοι;
Είναι αστείο να λέμε ή να υπονοούμε ότι η Ελλάδα ευθύνεται για τα προβλήματα του περιβάλλοντος του πλανήτη. Ευθύνη φέρουμε μόνο για το περιβάλλον της χώρας μας, το οποίο, ας μην γελιόμαστε, δεν είναι το χειρότερο της Ευρώπης - το αντίθετο συμβαίνει.

Και βέβαια παραμένει πάντα το ερώτημα: Ποιοι έχουν ιδρύσει τις οργανώσεις που κάθε τόσο βγάζουν και ένα φιρμάνι, ποιοι τις χρηματοδοτούν, σε τι αποσκοπούν. Θυμίσου τον ρόλο που έπαιξαν διάφορες "ανεξάρτητες" οργανώσεις όπως η GreenPeace και οι "Γιατροί χωρίς σύνορα" κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού της Σερβίας...

Chris είπε...

Μπορεί κάποιες χώρες να κάνουν καλύτερη ή χειρότερη διαχείριση του περιβάλλοντος, να μολύνουν ή να σέβονται περισσότερο το περιβάλλον. Το θέμα είναι ότι πλέον με τόση μόλυνση και καταστροφική πορεία του πλανήτη, είμαστε αναγκασμένοι να υιοθετήσουμε ένα σύστημα αξιόπιστων δεικτών που θα μας επιτρέπει π.χ. να ελέγχουμε τι κάνει κάθε κράτος σε σχέση με τις δεσμεύσεις του Κιότο. Οι δείκτες που υιοθετούνται στην μελέτη αυτή και έχουν μετρηθεί για 150 χώρες είναι οι εξής:
"Ο πρώτος δείκτης, ο δείκτης Ζωντανού Πλανήτη (Living Planet Index of Global Biodiversity), εκτιμά την κατάσταση της παγκόσμιας βιοποικιλότητας, βασισμένος σε τάσεις για περισσότερους από 5000 πληθυσμούς 1686 σπονδυλωτών ειδών σε ολόκληρο τον κόσμο (θηλαστικά, πουλιά, ερπετά, αμφίβια, ψάρια).
Ο δεύτερος δείκτης, το Οικολογικό Αποτύπωμα (Ecological Footprint), μετρά τις απαιτήσεις της ανθρωπότητας στη βιόσφαιρα, δηλαδή την έκταση παραγωγικής γης, πόσιμου νερού και θάλασσας που είναι απαραίτητη για την κάλυψη των καθημερινών ανθρώπινων αναγκών σε ενέργεια και νερό, συνυπολογίζοντας τις εκπομπές ρύπων ανά άτομο και την έκταση που χρειάζεται για την απόθεση των απορριμμάτων του. Το οικολογικό αποτύπωμα της ανθρωπότητας τριπλασιάστηκε μεταξύ των ετών 1961 και 2003.
Ο τρίτος δείκτης, το Υδατικό Αποτύπωμα (Water Footprint), αναφέρεται στο συνολικό όγκο νερού που χρησιμοποιείται παγκοσμίως για να παράγει τα αγαθά και τις υπηρεσίες που καταναλώνει η ανθρωπότητα. Ο μέσος κάτοικος αυτού του πλανήτη καταναλώνει ετησίως 1.243 κυβικά μέτρα νερού, ποσότητα που ισοδυναμεί με το νερό μιας πισίνας ολυμπιακών διαστάσεων". Ας μην τα βάζουμε εύκολα με τις διάφορες οργανώσεις που δε θα διαφωνήσω ότι πολλές φορές έπαιξαν περίεργους ρόλους. Συνηθίζεται όταν συντάσσονται μελέτες, αυτές να γίνονται από επιστήμονες, ειδικούς, εμπειρογνώμονες, κ.λ.π., που μόνο άσχετοι δε θα λέγαμε ότι είναι. Το να ξέρουμε που πάμε, το να ξέρουμε τις τάσεις επιβάρυνσης των προβλημάτων, δεν είναι κακό. Μας δίνει χρήσιμη πληροφορία που μας βοηθάει να βελτιωθούμε. Κι αν βελτιωθούμε όλοι, ίσως να μπορέσουμε να σώσουμε τον πλανήτη κι από άλλα μεγάλα περιβαλλοντικά ζητήματα. Τώρα βέβαια υπάρχουν και μερικοί ενδεχομένως που δε θέλουν να υπαγόμαστε σε συστήματα διεθνώς αποδεκτών προτύπων και δεικτών μέτρησης, που δεν αποδέχονται ότι δεν μπορούμε να τηρήσουμε ούτε στοιχειώδεις υποχρεώσεις που απορρέουν από συμφωνίες/συνθήκες όπως αυτή του Κιότο σε ότι αφορά τις μετρήσεις. Ε λυπάμαι, αλλά εδώ θα διαφωνήσω μαζί τους.